Ciao Ciao Argentinië & Chili
Blijf op de hoogte en volg Gijs&Xandra
01 April 2015 | Chili, San Pedro de Atacama
Vanuit Valparaiso, Chili zijn we weer terug Argentinië ingegaan om daar naar 'de stad van de wijn' Mendoza te gaan. Ondanks de minder goede verhalen van andere reizigers over de stad en wijnstreek in Mendoza wilden we hier toch zelf naartoe. We willen namelijk zelf ervaren of dit ook zo was en we kwamen er toch langs dus de volgende stop was Mendoza. We liepen een beetje achter op schema dus we hadden hier maar 2 nachten voor ingepland. Uiteindelijk werden dat er vier!! en we vertellen zo waarom. Na een beetje een ongemakkelijke busrit (15 mensen in de bus waarvan alleen wij Cama(luxe stoelen) hadden (de rest had semi-cama(normale busstoelen)) kwamen we aan in Mendoza. De busrit was ongeveer 8 uur waarvan 2 uur bij de grens, maar deze busrit was tot nu toe de mooiste die we hebben gehad. We reden dwars door de Andes en de bergen werden steeds groter en imposanter. De grens van Chili en Argentinië lag dan ook bovenop een berg. Ondanks dat we de halve ochtend en middag hebben liggen slapen was de rest van de rit erg mooi. :D
Aangekomen in Mendoza merkten we meteen het verschil van een stadje aan de kust en een stad in het binnenland. Het was namelijk die dag ongeveer 35 graden en dan met hetzelfde gevoel als dat het in Nederland 35 graden is. Erg warm, broeierig en klam. Maar we klagen natuurlijk niet, want alles beter dan de regen in Nederland! :) Gelukkig hebben we airco in de kamer dus we slapen als een roos. Misschien kwam dit ook wel door de Free Winetasting in het hostel.
Omdat we maar 2 nachten, 1 dag gepland hebben in Mendoza wilden we eigenlijk meteen doen waar we voor kwamen: Winetasting! Er werden tours georganiseerd maar wij zijn natuurlijk eigenwijs en gaan op eigen houtje naar de wijnstreek en huren daar een fiets om zelf rond te fietsen. Achteraf een erg goed idee, want het pakte wonder boven wonder erg goed uit. We spraken af samen met Cait, die we hebben leren kennen in Valparaiso, om de tour te gaan doen met z'n 3-en. Maar aan het ontbijt, wat tot nu toe trouwens het beste ontbijt was volgens Xandra(ze hadden namelijk pannenkoeken... :) ), leerden we Evan uit Australië kennen. Hij had net een zware busrit gehad maar vond het toch leuk om mee te gaan(lees: onder dwang sleurden we hem mee). Wij moesten toch nog geld oppikken dus hij had tijd om zich klaar te maken voor de Bike & Wine!
Ondanks dat het geld oppikken niet zo vlekkeloos verliep (waarover later meer) konden we toch op pad om een uurtje met een lokale bus naar de wijnstreek Maipu te gaan. Na een tijdje riep de buschauffeur: MAIPU! en toen stonden we daar ergens in de middle of nowhere. We stapten toch maar uit en meteen kwam er (gelukkig) een jongen op een fiets met de vraag of we een fiets wilden huren. We liepen mee en huurden daar een fiets. We kregen allemaal een 1,5 liter waterfles mee ivm de zon en waarschijnlijk de combinatie wijn/fietsen/zon. We kregen daarnaast ook informatie over de verschillende bodega´s. We kozen in eerste instantie voor de oudste: La Dominiciana en de grootste: Trapiche.
De eerste tour was moeilijk te volgen en de wijn was (schijnbaar) matig dus we vertrokken redelijk snel naar de volgende. De groep waar we mee waren was ineens een stuk groter, want er waren meerderen backpackers die hetzelfde plan hadden als wij. We vetrokken met een groep van ongeveer 15 naar de volgende: Trapiche. Omdat we moesten wachten spendeerden we de overige tijd maar even in een biertuin waar we eigen gebrouwen bier en empenada´s konden nuttigen. Aangekomen bij Trapiche begonnen we de tour meteen erg leuk. We mochten namelijk eerst de druiven plukken waar de wijn van werd gemaakt! De tour was dan ook erg goed en de wijn eigenlijk ook prima te drinken. Uiteindelijk koos een groot deel van de groep ervoor om nog voor sluitingstijd een andere bodega te bezoeken, terwijl wij met z'n vieren wel genoeg wijnen geproefd hadden. We bleven met z'n vieren over in een grote zaal waar nog erg veel wijn stond. Het leek wel of ze ons vergeten waren, waardoor we én alle overige wijn opgedronken hadden én niet konden/hoefden te betalen. Al met al een erg geslaagde dag dus. In de avond de fijne dag afgesloten met een culinair hoogtepunt: Steak! Erg lekker en leerzaam wat Evan deed met de steak, wat wij zeker later nog een keer zullen maken.
De volgende dag stond eigenlijk gepland om weer door te reizen richting Salta. Dit verliep even wat anders. Er waren namelijk problemen met het online geld overmaken. Al voordat we in Mendoza waren hadden we het geld al overgemaakt, zodat we 24 uur later het geld ook daadwerkelijk op konden halen. Helaas moesten we een formulier invullen (wat we pas na 1,5 dag wisten) en konden we het geld niet ophalen. Omdat het daarna weer 24 uur duurde was het voor ons onmogelijk om het geld nog op te halen. Zaterdag was de bank maar tot 14.00 uur open en zondag, maandag en dinsdag was het ivm nationale feestdagen ook gesloten. Erg frustrerend dat we dus geen geld hadden en daarnaast onze plannen aan moesten passen. Welkom in Zuid Amerika laten we maar zeggen..
Maar dit was niet het enige wat mis ging. De bus die we wilden hebben naar Salta had namelijk ook geen plek meer in de bus die wij wilden. Uiteindelijk na veel wikken en wegen ervoor gekozen om maar geld te pinnen (erg ongunstig), de bus een dag later te boeken en extra lang in Mendoza te blijven. In de avond toch nog maar een keer de overheerlijke steak van gister herhalen met Evan en de dag werd toch nog goed afgesloten.
De dag erna konden we eigenlijk nog maar 1 ding doen: De was. Alle kleren waren zo'n beetje op en gelukkig konden we de wasmachine in het hostel gebruiken! Een erg goedkope wasbeurt deze keer! Ondanks dat het zondag was, was er in de stad ook nog wel wat te doen. Aan het ontbijt kwamen we Jesper tegen, die we hebben leren kennen in Buenos Aires, en samen zijn we naar een ´parkje´ 20 minuten verderop gegaan. Uiteindelijk was het ´parkje´ 40 min lopen en was het park zo groot dat als we het helemaal wilden zien, we dan de taxi moesten pakken! Wij dus met de taxi de berg op in het park en hier hadden we een aardig panorama van de stad. Uiteindelijk toch nog een prima afsluiting van Mendoza, waar we in de avond nog gezellig hebben nageborreld met andere wijnliefhebbers!
Nog even over het ontbijt in Mendoza: Wat een topontbijt hadden we hier! Een heel leuk vrouwtje bakt elke ochtend met de grootste glimlach op haar gezicht alles wat je hebben wil! Pannenkoeken, omelet, scrambled eggs, etc. Ondanks de frustraties en tegenslag maakte dit toch wel heel erg veel goed!
De volgende dag konden we dan toch echt verder op pad. Om 13.00 uur richting Salta en gelukkig was de busreis verder prima. De busreis was ´maar´ 18 uur, dus de volgende ochtend om 7.00 uur kwamen we aan in Salta. Maar tot onze verbazing, of misschien eigenlijk ook wel niet, was er regen! Het lijkt wel of wij gewoon zorgen voor de regen want zo'n beetje overal hebben we wel regen gezien. En dat terwijl Xandra nog niet eens haar befaamde regendansje heeft gedaan. Voor het gemak pakken we maar een taxi (omgerekend 2,5 euro) en slapen we eerst een paar uur bij in het hostel. In de middag verkennen we het stadje Salta dat er een beetje treurig uitziet ivm de regen, de siesta en de nationale feestdag. Desalniettemin vinden we toch een paar leuke tienda's waar we wat souvenirs kopen. Ook worden we nog bijna naar excursies gelokt die ons wel heel leuk lijken, maar ivm de vertraging in Mendoza was hier simpelweg geen tijd voor. Cachi en Cafayate zoeken we wel op via Google.
De volgende dag wilden we lekker de stad in maar we hadden nu wel echt het geld nodig. Gelukkig verliep het deze keer wel goed waardoor we in ieder geval Argentinië door konden komen. Ondanks de bewolking gingen we toch maar naar Que Caro: het kabelbaantje(speciaal voor Xandra) en uiteindelijk hadden we nog een prima uitzicht over de stad. Op z´n Vonks met het kabelbaantje omhoog en lopend naar beneden ;)! De klim naar beneden was eigenlijk een hele lange trap die erg druk bezocht werd door sporters en andere toeristen. Eenmaal beneden stond er een heel politiekorps op ons te wachten die daar een soort van oefening aan het doen waren. Erg indrukwekkend om een keer mee te maken. Na een half uurtje liepen we verder en richting het stadje maar natuurlijk niet voordat we alle marktjes en kraampjes vol souvenirs hebben bekeken. Daarna was het mijn beurt want nog steeds had ik geen voetbalshirtje weten te bemachtigen uit Argentinië. Uiteindelijk werd de aanhouder niet chagrijnig maar hij won! Boca Juniors it is.
De volgende dag vertrokken we naar San Salvador de Jujuy. Dit was gelukkig dichtbij (2 uur met de bus!) en hier kwamen we dan ook redelijk relaxed aan. De routebeschrijving naar het hostel klopte niet helemaal want drie weken terug was er een nieuwe busterminal buiten de stad geproduceerd. Dit was ook wel te zien, want het was een super grote en mooie busterminal. Helaas hadden we ook hier weer slecht weer. Veel bewolking met af en toe een flinke regenbui. Naast het weer viel ook de prijs van de bus naar San Pedro de Atacama tegen. We hoorden in Salta dat het ongeveer 450 Argentijnse Pesos (+/- 45 euro) maar dit bleek uiteindelijk 810 Argentijnse Pesos(+/- 81 euro) te zijn. Gelukkig twijfelden we al niet of we uberhaupt naar San Pedro de Atacama zouden gaan dus dit maakte de beslissing een stuk makkelijker... NOT
Wat bleek namelijk: de grens van Argentinië en Chili was afgesloten ivm met noodweer. Er was zoveel sneeuw gevallen dat het onverantwoord was om de grens over te gaan. Dit maakte het niet makkelijker omdat we eigenlijk beide wel heel graag naar San Pedro de Atacama wilden (lees: Xandra wilde er per se heen :D). Daarnaast hoorden we ook ineens via het thuisfront en op het nieuws dat er in de Atacama dessert overstromingen hadden plaatsgevonden(later bleek 300 km zuidelijker dan San Pedro de Atacama). Ook dit maakte het toen niet veel makkelijker. Eigenlijk waren er dus meerdere redenen waardoor we niet naar San Pedro de Atacama konden, dus zijn we toch gegaan. Achteraf een erg goede keuze zou later blijken.
Na een korte busrit en een korte wandeling kwamen we aan in San Salvador de Jujuy bij het hostel. Door de regen bleven we in het hostel en gingen we er pas uit om eten te halen. Ondanks de regen was het erg gezellig en bedrijvig op straat. Veel kraampjes, verkopers en veel mensen. Erg leuk stadje waar we uiteindelijk dan ook vier nachten zullen blijven.
De volgende dag stond een tour op het programma die we (natuurlijk) weer zelf verzorgen. Met het lokale busje 1 uur(later bleek dat bijna 2 uur) onderweg naar Purmamarca. Dit was een klein dorpje verderop tussen de bergen. Onderweg werden we met de minuut chagrijniger omdat het steeds mistiger en donkerder werd. We wilden eigenlijk omdraaien bij de eerstvolgende stop. Maar na regen komt zonneschijn ofzoiets, en eenmaal de berg over was het schitterend weer. Strak blauwe lucht en een heerlijke temperatuur. Daar liepen we dan met onze jas en lange broek. Wat zon wel niet met een mens kan doen. Het uitzicht in Purmamarca was fantastisch en hier bleven we dan ook een tijdje rondlopen. Na een leuke wandeling rondom en tussen de bergen gingen we door naar de volgende stop: Tilcara. Ook een klein dorpje 20 min verderop waar we ongeveer een uurtje rondgewandeld hebben. Helaas niet alles kunnen zien omdat we heel graag nog naar de Quebrada de Humahuaca wilden en de bus niet elke 10 minuten ging.
Eenmaal aangekomen in Humahuaca (50 min met de bus) verkenden we het dorpje. Hier liepen ook erg veel toeristen rond die allemaal kwamen voor het prachtige uitzicht op de berg. Helaas moest er natuurlijk vandaag ook nog iets tegenzitten en dat gebeurde op het laatst. Wat bleek: om bij dat prachtige uitzicht te komen was je zo nog 1 - 1,5 uur onderweg met een auto. Helaas arriveerden we te laat in Humahuaca want de zon ging al onder voordat we daar zouden arriveren. Daarnaast moesten we ook nog twee andere reizigers vinden omdat je per auto moest betalen. Helaas een teleurstelling maar we lieten deze dag niet verpesten en hebben toch nog heerlijk genoten van het weer. De Quebrada de Humahuaca zochten we later maar op via Google.
De volgende dag was een rustdagje tussendoor. We wisten namelijk dat de grens weer open was naar Chili en hadden besloten om toch naar San Pedro de Atacama te gaan. Via via hoorden we van een goed hostel maar die was pas beschikbaar vanaf maandag. We hebben dus de bus en het hostel geboekt op maandag dus we hadden nog twee extra dagen in San Salvador de Jujuy. Geen ramp omdat het weer in de stad hetzelfde was als de dag in de bergen! We hebben deze twee dagen uitgeslapen, de was gedaan(dit zou de aankomende 1,5 week niet mogelijk zijn) en lekker een middagje gezwommen in Thermas des Reyes.
Op maandag vertrokken we dan toch naar San Pedro de Atacama. Ondanks dat de grens weer open was, bleek toch dat het nog niet vlekkeloss verliep bij iedereen. Via Facebook hoorden we dat er een truck door de sneeuw was weggeslipt en de weg versperde. Deze bus deed er ipv 8 - 10 uur, maar liefst 22 uur! over. We hadden ons dus op het ergste voorbereid maar dit bleek achteraf onnodig. Na alweer een fantastische busrit door de Andes en een stukje van de zoutvlaktes kwamen we na een dagbus van 8,5 uur aan in San Pedro de Atacama. Het weer was wat je van een woestijn zou verwachten, namelijk 25 - 30 graden! Heerlijk om ergens met zon aan te komen. Het hostel was dichtbij en we werden aangenaam verrast. Het hostel is namelijk top en dit hadden we hier niet verwacht. Via de mail hadden we al informatie gehad over de verschillende excursies en al snel wisten we wat we wilden doen.
Omdat het hostel niet alle excursies aanbood liepen we eerst het stadje in om een planning te maken voor de 3 dagen. We hadden namelijk gehoord over Stargazing en Sandboarding in de Atacama dessert. Gelukkig hadden we deze keer geluk en konden we meteen op de dag van aankomst mee op de excursie Stargazing. Stargazing is in Chili een grote aanrader omdat je door de hoogte de sterren heel goed kan zien. In Chili is dan ook een grote base gevestigd waar veel onderzoek wordt gedaan. Deze dag was de laatste mogelijkheid voor de aankomende 6 dagen ivm de volle maan dus we hadden geluk dat er nog plaats was. Met volle maan is er te veel licht waardoor ze geen exxcursies aanbieden. Direct boekten we de tour en deze duurde van 23.00 - 01.30 uur. Een super leuke excursie die, ondanks de kou, voornamelijk erg leerzaam was. De gids was super, de nacht was helder en voornamelijk de 10 telescopen waren erg speciaal!
De volgende dag sliepen we een beetje uit omdat we laat terug waren van de Stargazing, maar we hebben toch nog ontbeten in het hostel. Een erg goed ontbijt, mede omdat ze ook pindakaas hadden! We hadden al besloten dat we nog twee andere excursies wilden doen, namelijk: Valle de La Luna & Geysers del Tatio. De eerste excursie was op de tweede dag en was van 16.00 - 20.00 uur. Valle de la Luna, oftewel Moon Valley, was een excursie waarbij we meerdere plekken bezochten. Eén van deze plekken was natuurlijk de Moon Valley. Een prachtig uitzicht over de verschillende landschappen die bijeenkwamen. Woestijn, bergen, vulkanen en zoutvlaktes in één. Uiteindelijk werd de tour afgesloten met zonsondergang bovenop een prachtige berg waar iedereen kon genieten van het uitzicht over San Pedro de Atacama en de omgeving.
De volgende excursie was de Geysers del Tatio. Voor deze tour werden we de volgende ochtend om 4.30 uur opgepikt. Dit was zo vroeg ivm de activiteit van de geisers. In de ochtend zijn de geisers het meest actief en was de stoom van deze geisers het beste te zien. In de bus kwamen we erachter dat dit op 4380 meter hoogte was! Helaas wisten we dit niet en hadden we maar 1 flesje (0,5 L) water mee met z´n tweeen. Achteraf was het voldoende want we merkten weinig tot niks van de hoogte, maar tijdens de busrit van 1,5 uur was het even zweten geblazen.
Eenmaal aangekomen bij de geisers (6.30 uur met een graadje of -4) was het nog steeds donker en eigenlijk was het wachten op de zonsopkomst. Al snel kwam de zon op (gelukkig) en konden we de actieve geisers bekijken met een prachtig zicht van de zonsopkomst. Super mooi om boven op een berg met dergelijke koude temperaturen, kokend water omhoog te zien spatten. Na een klein half uurtje werd er een ontbijtje verzorgd (gekookte eieren, opgewarmde melk en broodjes) en konden we verder op pad. De volgende stop was iets verderop waar de grootste geisers te vinden waren en waar het mogelijk was om te zwemmen! Natuurlijk sprond onze held Xandra er (bijna) als eerste in en door de temperatuur (33-34 graden) volgde ik natuurlijk ook. Na een kleine 20 minuten was het rennen naar de omkleedhokjes, het was namelijk nog steeds -2 boven het water, om snel af te drogen en om te kleden. Nog even kijken naar de grotere geisers en we gingen weer verder op pad.
De volgende stops waren op de terugweg richting San Pedro de Atacama. In eerste instantie stopten we bij een uitkijkpunt over een heel stuk bergen en daarna stopten we bij een klein dorpje genaamd Machuca. Hier was er de mogelijkheid om lama te eten. Een klein Chileens vrouwtje stond achter de grill spiesjes met lamavlees te grillen. We probeerden het en het was super lekker. Na een rondje in het kleine dorpje (in de winter leeft er niemand ivm de kou) vertrokken we weer richting de bewoonde wereld. Rond 12.00 uur arriveerden we in San Pedro de Atacama. De rest van de dag konden we ons voorbereiden op de driedaagse trip naar de op een na grootste zoutvlakte van de hele wereld: Salar de Uyuni. De Salar de Uyuni heeft een oppervlakte van 10.582 km2 en ligt in Bolivia. De driedaagse trip zal starten in San Pedro de Atacama en zal na drie dagen eindigen in Uyuni. Nadat we de grens naar Bolivia hebben gehad worden we opgepikt door een 4x4 Jeep en hiermee zullen we de route afleggen. Hierover meer in het volgende verslag!
Al met al een fantastische tijd gehad in Argentinië en Chili en met veel plezier zullen we terug denken aan deze mooie landen. Met name de verschillen in landschappen, culturen en taal waren heel erg speciaal en erg leuk. Vanuit San Pedro de Atacama nu op naar het volgende avontuur in Bolivia, Peru en uiteindelijk nog in Mexico!
Adios Chicos!
-
02 April 2015 - 12:22
Hanneke:
Het is weer fantastisch! Niet te geloven wat jullie allemaal mogen meemaken.
P.S.: Gijs moet nodig naar de kapper! :)
Ga lekker door met genieten; ik tel af: nog 6 weken...
xxxx -
06 April 2015 - 14:23
Marjet:
Wat een reis .................! Super leuk om het allemaal te lezen. Geniet ze ! X -
13 April 2015 - 19:25
Oma En Opa Zorgman.:
Hallo kanjers! Zwaar onder de indruk van alles wat jullie te zien krijgen en beleven. Fantastisch!
Maar wat ik heeeeel bizonder vind, is, hoe jullie samen, behalve genieten, de onaangename verrassingen
kunnen relatieveren, schouders eronder en altijd weer eindigen met; GEWELDIGE DAG!!
Jullie kunnen alles aan. Het is jullie gegund
Succes en we kijken uit naar jullie thuiskomst Dikke knuffel. -
15 April 2015 - 00:37
Xandra:
Dankjulliewel Marjet, opa en oma! Tijd gaat zo snel, we zien jullie alweer over een maandje. xx -
23 April 2015 - 21:24
Marijke:
Hahaha 'Cachi en Cafayate zoeken we wel op via Google.' hilarisch!
Het klinkt alsof jullie echt heerlijk aan het genieten zijn. Jammer dat de tijd zo snel gaat.. Geniet er nog even van en daarna hoop ik jullie real-life samenvatting te horen :)
Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley